Etiket Arşivleri: kadar

Şimdi yoksun sevgili..Uzaksın demir attığımız o limana..Gerek varmıydı bu kadar büyük ayrılığa ? Geride sahipsiz bedenler, anlamsız ruhlar bırakmaya gerek varmıydı?!!!İyisi mi sen git sevgili..Üzülme, bak buradayım işte.Bıraktığın o yerde.Cümlenin bittiği, hayatın başladığı o köşede… YuNuS DeRTLi

Acım gibi seviyorum seni de, Çekmedin ya , bilmezsin şimdi sen. Ebediyete kadar hüküm vermişim adı hüzün. Yarın diye birşey varsa, Onun adı da ; Yardan ayrı zulüm. Ben böyle Yar/alı değildim. Düşünce ellerimden gidince sol/umdan. Nefes almaktan, aşk/tan kesildim. Cinayeti sen işledin. Tanığıdır sesimdeki hüznün suskunluğu. Hayallerim komaya girmiş. …

Güzeldi her şey ta ki sen gidene kadar.  Üzüldüm kendi halime.  Yorgundu umutlarım hepten yoruldu.  Bir rüzgar esti geçti farz ettim teninin kokusunu bırakıp.  Çok uzak değildik mutluluğa da;  senin ellerin uzanmadı yalnızlığma. Yüreğin dokunmadı acılarıma BaYaR öZeR

Bazen insanlar, seni neden bu kadar çok sevdiğime anlam veremiyorlar. ”Nesi var bunun, bu kadar sevilecek?” diye açık açık soruyorlar. İnsan, bildiği sorunun cevabını düşünür mü? Düşünüyorum işte, nasıl anlatsam da anlasalar diye. Sonra soruya, soruyla cevap vermeyi tercih ediyorum ve bu sefer ben soruyorum ; -Siz daha önce, hiçbirini, …

şair’e sormuşlar; -Neden hep babanıza şiir yazıyorsunuz, O’na olan sevginizi anlatıyorsunuz…? şair’ cevap verir… -Anneme olan sevgimi yazacak kadar şair değilim…   TaNeR TeMeL

Suskunluğun misafiri olmaktan haz alıyor yüreğim! Musalla taşındaki cesedin suskunluğu kadar suskunum! Konuşmalara küstüm! Gemilerim artık kendime yol alıyor. Her zaman her yerde her istenileni anlatamıyorum. Kime, neyi, nasıl ispatlayacaks ın! o halde suskunluğun elini tutuyorum. Merhem tutmaz öyle yaralarım var ki! Konuşamıyorum… İçime atıp susuyorum.   iBRaHiM KaYa