Haberce.Org Doğru Haber Okuyun

YOK’SUN Yine gözlerin düştü aklıma, Utandım, umutlandım. O an o saniye sana koşmak istedim. Yoktun, sessiz çığlıklarımda haykırdım. YOKSUN, olmayışına haykırırcasına sustum… Yüreğime işleyen hasretinin çıkmazlarına sıgındım. Gölgelerden kaçtım. Senin olmadığın en ücra köşelerde sızlandım. Saçlarından esip, Gözlerinden geçip, Dudaklarına uzandım. Yoksun ya, gelmiyorsun ya durup durup sana kızdım… Oysa …

Tutup ellerimden alıp gidesim var kendimi. Şöyle Uzaklara, mor sümbül kokulu dağlara, yalnızlıklara. Ne bileyim işte kimsenin olmadığı keşfedilmemiş kıtalara. Aklım kendine boşluğu derin bir kuyu, düş ormanları düşlüyorum geceler boyu. Biraz Ayrılıktan kaçıyorum biraz da kalabalıklardan. Belki huzura erer hayallerim. Ah yarım kalan hayallerim, ağlamak işte benim kaderim… <Hüzünlü …

Sen” aldığım nefes, anlatamadığım duygularımsın, “sen”gözlerimden sakındığım’sevdam’!!! Kaybetmekten korktuğumsun…”sen”yarınlarda beklediğim’umut,’ “gözlerime dolan fakat akıtamadığım yaslarımsın..!! “sen”sevgilerin en güzeli,”sen”vazgeçilmezimsin… ölürsem sebebim yaşarsam nedenimsin.!!