GİDEN SEVGİLİ…

Hiçbir ayrılık kabul etmez böyle bir gidişi.

En sustuğum yerden öldürdün hayallerimi.

Nasıl bir yenilgiydi bu kendimi bile kaybettim.

Şimdi uğruna yazılacak şiirler temize çekmez seni.

Güneş Gün gibi doğmaz bunu bil sevgili.

Geceler tanıktır sahipsiz cümlelerime.

Uykularım firarda sensiz geçen her gece.

Yüreğim mahşer yeri gibi ey sevgili.

Yüreğim yangın yeri.

Yaklaşabilir misin şimdi.

Dokunabilir misin kabuk bağlamış yaralarıma.

Gözlerim kan kırmızısı, gözlerim yalnızlık.

Daha geçmedi agrısı.

İç savaştayım. Yanıldım.

Yara aldım.

İnsan giderken bu kadar mı acıtır sevdigini.

Bıçak gibi kestin düşlerimi.

Hiçbir bitiş kabul etmez böyle bir gidişi…

Ben seni adam gibi sevdim de,

Sen en çok,

Çocuk yanlarımdan vurdun beni.

Keşke bana, giderken unutmayı da öğretseydin.

Direnseydim.

Güçlü kalsaydım.

Unutabilseydim.

Melek yüzüne kanmasaydım.

İç savaştayım. Yanıldım.

Yara aldım.

Bu kadar mı ucuz sevdin beni.

Hiçbir AŞK kabul etmez böyle bir gidişi…

Senden sonra ne değişti biliyor musun.?

Kana kana gülmeyi unuttum.

Sevmeye inancım kalmadı.

Felç oldu duygularım.

Bedenimi diri diri toprağa gömdüm.

Şimdi yarama hangi acıyı sürmeliyim.

Senden sonra akıbeti bilinmeyen yollardayım.

Her şeye yabancıyım, herşeye uzak.

İşin özü;

İşin özü diye bir şey de kalmadı .

Özümü de kaybettim sevgili.

Hiçbir veda kabul etmez böyle bir gidişi…

Artık sıgınacak bir limanım yok.

Harabeyim, kentsizim.

Kainat beni konuşur.

Bütün ayrılıklar bana ağlar.

Bitirdin beni sevgili.

Öyle bir haldeyim ki şimdi.

Yaşamla ölüm arasındaki o ince çizgi.

Oysa Hiçbir ölüm kabul etmez böyle bir bitişi….

<<Hüzünlü Şair>> Bayar Özer