A Y R I L I K

İlgili Makaleler

Artık hiç farkında bile

5 Kasım 2012

Bazen Deger Vermek

4 Kasım 2012

Kışları yaşıyorken yüreğim

3 Kasım 2012

  A Y R I L I K 

 ...Tam göğsünüzün ortasında bir yeriniz acıyacak…

Evinizin sizi içine sığdıramayacak kadar dar

olduğunu fark edeceksiniz…Sokağa fırlayacaksınız…

Sokaklar da dar gelecek…Tıpkı vücudunuzun yüreğinize

dar geldiği gibi…… Ne denizin mavisi açacak içinizi,

ne pırıl pırıl gökyüzü…Kendinizi taşıyamayacak kadar

çok büyüyecek, bir yandan da kaybolacak kadar

küçüleceksiniz…Birileri size bir şeyler anlatacak durmadan..

”Önemli olan sağlık.””Yaşamak güzel.””Boşver, her şey unutulur.”Siz hiçbirini duymayacaksınız…Gözyaşlarınızdan

etrafı göremez hale geleceksiniz.O’ndan ölmesini isteyecek kadar

nefret edecek, az sonra kollarında ölmek isteyecek kadar çok

seveceksiniz…Hep ondan bahsetmek isteyeceksiniz…”Ölüme

çare bulundu” ya da ”Yarın kıyamet kopacakmış”

deseler başınızı kaldırıp ”Ne dedin?” diye sormayacaksınız…

Yalnız kalmak isteyeceksiniz…Hem de kalabalıkların arasında kaybolmak…

İkisi de yetmeyecek.Geçmişi düşüneceksiniz…Neredeyse dakika dakika…

Ama kötüleri atlayarak…Onunla geçtiğiniz yerlerden geçmek isteyeceksiniz…

Gittiğiniz yerlere gitmek…Bu size hiç iyi gelmeyecek…Ama bile bile yapacaksınız.

Biri size içinizdeki acıyı söküp atabileceğini söylese, kaçacaksınız…

Aslında kurtulmak istediğiniz halde, o acıyı yaşamak için

direneceksiniz.Hayatınızın geri kalanını onu düşünerek

geçirmek isteyeceksiniz…Aksini iddia edenlerden nefret edeceksiniz…

Herkesi ona benzetip…Kimseyi onun yerine koyamayacaksınız…

Hiçbir şey oyalamayacak sizi…İlaçlara sığınacaksınız…

Birkaç saat kafanızı bulandıran ama asla onu unutturmayan…

Sadece bir müddet buzlu camın arkasından seyrettiren…

Bütün şarkılar sizin için yazılmış gibi gelecek…Boğazınız

düğümlenecek, dinleyemeyeceksiniz…Uyumak zor,

uyanmak kolay olacak…Sabahı iple çekeceksiniz…Bazen de

”Hiç güneş doğmasa” diyeceksiniz.Ne geceler rahatlatacak

sizi ne gündüzler…Ölmeyi isteyip, ölemeyeceksiniz…Belki çivi çiviyi

söker diye can havliyle önünüze çıkana sarılmak isteyeceksiniz…Nafile…

Düşüncesi bile tahammül edilmez gelecek…Rüyalar göreceksiniz,

gerçek olmasını istediğiniz…Her sıçrayarak uyandığınızda

onun adını söylediğinizi fark edeceksiniz…Telefonun çalmasını

bekleyeceksiniz…Aramayacağını bile bile…Her çaldığında yüreğiniz

ağzınıza gelecek…Ağlamaklı konuşacaksınız arayanlarla…Yüreğiniz burkulacak…

Canınız yanacak…Bir daha sevmemeye yemin edeceksiniz. Hayata dair hiçbir

şey yapmak gelmeyecek içinizden…Onun sesini bir kez daha duymak için yanıp

tutuşacaksınız…Defalarca aradığı günlerin kıymetini bilmediğiniz için

kendinizden nefret edeceksiniz…Yaşadığınız şehri terk etmek isteyeceksiniz…

Onunla hiçbir anınızın olmadığı bir yerlere gidip yerleşmek…Ama bir umut…

Onunla bir gün bir yerde karşılaşma umudu…Bu umut sizi gitmekten alıkoyacak…

Gel gitler içinde yaşayacaksınız…Buna yaşamak denirse…