SENİ SATIR SATIR yazıyorum,YÜREĞİMİN

SENİ..SATIR SATIR yazıyorum,YÜREĞİMİN 

SOĞUK DUVARLARINA..Önce bakmaya 

kıyamadığım gözlerini çiziyorum,ağlaya ağlaya…

Sonra ! sonra başlıyorum seninle,sessiz sessiz 

konuşmaya..Sensizliği anlatır gibi,bakıyorumya 

bazen gözlerine,,işte o an ! gözyaşlarımı siler 

gibi bakıyorsun’ya gözlerime,,HIÇKIRIKLAR,ÇIĞLIKLAR

 başlıyor içimde…Bazen dayanılmaz çekilmez bir baş ağrısı oluyor 

SENSİZLİK gözlerimi yakan,,bazende intiharın

 eşiğinden dönüyorum,YARADANIMDAN korktuğumdan…

Bazen tebessümle uyanıyorum,sanki hiç

 gitmemişsin gibi,,Bazende ! öyle uyanıyorumki,,

BEDENİM GÖÇÜK ALTINDA KALMIŞ GİBİ.